Ramsey Nasr is boos op Balkenende

Net na de overhandiging van het rapport Davids aan premier Balkenende reageert dichter des vaderlands Ramsey Nasr in Pauw en Witteman met een gedicht.  Uitzending is van vorige maand maar omdat het gedicht zo mooi is post ik hem alsnog.

Vodpod videos no longer available.

 Nieuwsjaarsgroet

Zo JP, hoe voelt het om te liegen
en dan te moeten zien dat het gedrukt staat?
Hoe voelt dat, om als christen-democraat
de zijde van Herodes te verkiezen

en honderdduizend kinderen te doden
omwille van één koning? Volkenrecht?
Ik ken een land dat dozen resoluties
juist dankzij ons al jaren naast zich neerlegt.

Ziehier onze premier, hij lees de krant
en denkt: klaat ze maar lullen, mijn geweten
is zuiver. En geen koren zonder kaf.

’t Is goed te liegen voor het vaderland.
De beste wensen nog van alle Irakezen
massaal vernietigd en bevrijd in ’t graf.

Notulen ministerraad Irak blijven geheim

De notulen van ministerraden over de Nederlandse steun aan de inval in Irak blijven geheim. RTL Nieuws had gevraagd de stukken openbaar te maken. Maar de rechtbank in Amsterdam heeft dat verzoek donderdag afgewezen.

Volgens de rechtbank heeft premier Jan Peter Balkenende terecht geweigerd de documenten te verstrekken. RTL had de notulen op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) opgeëist om duidelijk te krijgen waarom de regering in 2003 de Amerikaanse inval in Irak politiek heeft gesteund.

lees verder

Besmet Irak baart menselijke monsters

Hieronder het artikel van uit het AD. Goed om erbij te vermelden dat er vorig jaar een resolutie bij de VN werd behandeld die opriep om depleted uranium munitie te verbieden. Op dat moment was Nederland 1 van de 5 landen die dit tegen heeft gehouden. Ook de Nederlandse defensie maakt gebruik van deze munitie en heeft in zowel Kosovo, Irak en Afhanistan dit gebruikt. Zie hier artikel volkskrant van 2 jaar geleden. Helaas vond het AD dit niet belangrijk om erbij te vermelden.

afbeelding vergrotenEen klomp vlees met poliepen, meer octopus dan mens. Mannen met buiken alsof ze hoogzwanger zijn. Baby’s met één of helemaal geen ogen, met een waterhoofd, klompvoeten of juist zonder ledematen.

Een man die eruit ziet alsof iemand een pizza met veel kaas over zijn hoofd heeft gedrapeerd, maar het is zijn volledig ingebrande hoofd zelf. Met liefdevolle blik en respectvolle, zelfs tedere gebaren strijkt dr.Jawad Al-Ali over de foto’s. Heel af en toe legt hij even zijn vinger op zo’n monsterlijk gezwel. Bij bijna elke foto van één van de volwassen menselijke gedrochten vertelt hij iets over zijn of haar achtergrond. De meeste geportretteerden zijn patiënten van hem, of beter: wáren dat. Want op bijna elk verhaal volgt: ,,Two weeks later, he/she died.’’ (Twee weken later stierf hij/zij.)

lees verder